بنی صدر که بود؟

تاریخ انقلاب اسلامی ایران پر از گفته ها و ناگفته ها، خدمت ها و خیانت ها، دوستی ها و دشمنی ها است؛ تاریخی که صحنه تقابل حق و باطل است. بودند کسانی که در مسیر حق، خدمت ها کردند و کسانی دیگر در صف باطل قرار گرفتند و جز نوکری اجانب و خدمت به جبهه کفر و باطل به چیزی دیگر نیندیشیدند.

 

همه نام «سیدابوالحسن بنی صدر» اولین رئیس جمهور معزول ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در دوران دفاع مقدس را با نام تاکتیک مشهور او به نام «تاکتیک گازانبری» می شناسند. مردم انقلابی و مبارز ایران اسلامی هرگز خیانت های بنی صدر را در اوائل انقلاب اسلامی و اوائل جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که اوج خیانت ها و سوء استفاده وی از اسلام و جایگاه ریاست جمهوری بود، هرگز فراموش نمی کنند.

متولد ۱۳۲۰ است. بیست سال بعد از سوی دولت نامشروع اسرائیل برای شرکت در کنگره سازمان جهانی جوانان در حیفا دعوت شد و با پذیرش دعوت و با اجرای سخنرانی و بازدید و دریافت پیشنهاد همکاری از سوی وزارت امور خارجه اسرائیل به ایران بازگشت. پس از مدتی حضور در ایران، برای تکمیل تحصیلات دانشگاهی خود و مراجعه به امیرعباس هویدا، نخست وزیر معدوم شاه ظالم و ملعون و قبول وی، سال ۱۳۴۲ عازم فرانسه شد. مطابق آنچه خود در خاطراتش می نویسد، در پاریس بیشتر به کار تحقیق می پرداخت و زندگی بسته و تنهایی داشت و کمتر از خانه خارج می شد.

در دوازدهم بهمن ۱۳۵۷ پس از پانزده سال اقامت در پاریس به ایران بازگشت و در دوازدهم مرداد ۱۳۵۸ به نمایندگی مردم تهران در مجلس خبرگان (تدوین قانون اساسی) انتخاب شد. او همچنین در پانزدهم بهمن ۱۳۵۸ حکم تنفیذ ریاست جمهوری را از دست امام (ره) دریافت کرد. در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ از ریاست جمهوری عزل گردید و در ششم مردادماه ۱۳۶۰ از ترس خشم ملت (در حالی که از لباس مبدّل و آرایش زنانه استفاده کرده بود) از ایران به پاریس گریخت و به گنداب غرب پیوست.

فکر و هدف بنی صدر حکایت از آن قدرت طلبی و فرصت طلبی و دست نشاندگی برای دشمنان اسلام داشت. او خوب می دانست برای چه مأموریت مهمی می رود و نقش آفرینی می کند. بنی صدر تا شروع جنگ تحمیلی، بیکار ننشست و بازی خطرناک خود را با این نقش های تدارک دید و فعالیت های تخریبی اش را ادامه داد که خلاصه آن چنین است: سازمان سیا (آمریکا) در اوت ۱۹۷۹ سه ماه پیش از مسئله سفارت آمریکا در تهران، تلاش هایی را برای اجیر کردن بنی صدر، رئیس جمهور آیندة جمهوری اسلامی ایران مبذور داشت. (۲) در اخبار منتشره تماس و ارتباط وی با سفارت آمریکا، این موضوع تأیید شده است.

دو مورد مهم تضاد و اختلاف وی با روحانیون در جلسه مجلس خبرگان قانون اساسی، چشمگیر و قابل توجه بود: اولین اختلاف دربارة اصل پنجم قانون اساسی بود که مربوط به اصل ولایت فقیه می شد و رهبر را در رأس هرم قدرت حکومت قرار می داد و اختیارات گسترده ای را به او محول می کرد. مورد دیگر اصل ۱۱۵ قانون اساسی بود که به شرایط عمومی و اختصاصی رئیس جمهور مربوط می شد و. . . بنی صدر خواستار تصویب قوانینی بود که اختیارات گسترده ای برای رئیس جمهوری قائل باشد. در یکی از جلسات خبرگان، رئیس جلسه، شهید دکتر بهشتی، اصل مربوط به شرایط رئیس جمهور را به رأی گذاشت. فکر اکثر نمایندگان آن بود که همگان درباره این اصل نظر موافق دارند و بنابراین مخالفتی نخواهد بود، اما پس از اعلام این اصل، با اعتراض بنی صدر روبه رو شدند. . . علی رغم پافشاری های بنی صدر در عدم پذیرش شروط فوق و اصرار بر نظرات خود در مورد این اصل، پیشنهادهای او و سایرین به رأی گذاشته شد و به دلیل عدم کسب حداکثر آرا، در اقلیت قرار گرفت و قضیه ختم گردید. (۳)

بنی صدر در پنج بهمن ۵۸ به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد و ده روز بعد، به دلیل بستری بودن امام، تنفیذ حکم ریاست جمهوری وی در بیمارستان قلب تهران انجام شد. امام خمینی در همان جا فرمود: «من یک کلمه به آقای بنی صدر تذکر می دهم. این کلمه تذکر برای همه است. حب الدنیا رأس کل خطئیه. » (۴)

بنی صدر از همان ابتدا، مستقیم و غیر مستقیم با حضرت امام خمینی (ره) و یاران و طرفدار امام، خط امام و عناصر خدوم و مبارزان حزب اللهی به مخالفت برخاست و مغرور از آرای مردم به کمک دوستان همفکر و طرفداران خود که در دفتر جمهوری گردآوری هیچ کدام از آنها سابقه خوب و سالمی نداشتند، بلکه با انقلاب اسلامی مخالف بودند، توطئه ها و کوبیدن شخصیت های اسلامی و انقلابی را علیه انقلاب اسلامی و امام و مردم آغاز کردند؛ مانند: «درگیری با حزب جمهوری اسلامی و شهید مظلوم آیت الله بهشتی و یارانش؛ درگیری با شهید رجائی، نخست وزیر پیرامون مسئله تعهد و تخصص و ایجاد مشکل در راه اداره امور نخست وزیری و اجرای مرتب برنامه ها و امور کشور؛ تلاش برای ایجاد درگیری و اختلاف بین نیروهای ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شرایطی که رژیم عراق به کشور حمله کرده بود. » (۵)

شعارهای او قبل و بعد از انتخاب شدن تفاوت پیدا کرد. چرا که در جلب آرای مردم و فریب آنها و حتی عده ای از شخصیت ها و بعضی از گروه ها تمام توان خود را به کار برد. بنی صدر کمک به آمریکا را هم فراموش نکرد، بلکه خدمت بزرگی به آمریکای انجام داد؛ او دستور بمباران هلی کوپترهای سالم به جا مانده در طبس که با اقرار رادیو آمریکا، حاوی اسناد با ارزش بود را صادر کرد.

بنی صدر باعث شد که ترور شخصیت ها و ایجاد ناامنی در اماکن مهم و عمومی قوت بگیرد که فاجعه هفتم تیر سال ۱۳۶۰ و شهادت مظلومانه دکتر بهشتی و ۷۲ تن از یاران امام و شهادت شهیدان رجائی و باهنر، از جمله مهم ترین آن بود و خود به آنها اعتراف کرد. و مسئولیت ترورها و را به عهده گرفت. (۶) تخریب های فراوان، ترورهای شخصیتی و افراد، شایعات فراوان و بی اساس، از دیگر اقدامات منحصر به فرد بنی صدر و طرفدارانش در سال های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰ به شمار می رود.

غائله ۱۴ اسفند ۱۳۵۹ در دانشگاه و ایجاد اغتشاش و جو رعب و وحشت توسط بنی صدر را چه کسی فراموش می کند؟ تشکیل گارد حفاظت ریاست جمهوری برای سرکوب مردم حزب اللهی و حفظ بنی صدر و تأسیس روزنامه انقلاب اسلامی برای ایجاد اغتشاش و اختلاف و التهاب کشور، آوردن افراد خبیث و کثیف و ضد انقلاب مانند مسعود رجوی، سرکرده سازمان مجاهدین خلق (منافقین) در دفتر ریاست جمهوری، آن قدر اقدامات پنهان و آشکار او در مقابل امام و خط امام و انقلاب اسلامی در دوران مسئولیتش و در مقاطع و مسئولیت های مختلف تا زمان ریاست جمهوری اش فراوان و پیچیده است که خود دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران قصه و غصّه دیگری است که اهم مطالب در این دوران مد نظر هست:

یک شب قبل از ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ شروع رسمی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، بنی صدر رسماً شهید علی صیاد شیرازی را از فرماندهی قرارگاه عملیاتی غرب برکنار کرد که در جای خود قابل تأمل بود.

عملکرد بنی صدر در زمانی که هم رئیس جمهور بود و هم رئیس شورای عالی دفاع و فرمانده کل قوا از زبان شهدا، زوایای پنهانی را آشکار می کند. شهید کاظمی که زمانی فرمانده سپاه و فرماندار پاوه بود، می گوید: «از لحاظ مهمات جنگی، در زمانی که بنی صدر فرماندهی کل قوا را بر عهده داشت، مشکلات ما بسیار زیاد بود. من خودم نامة آقای بنی صدر را دیدم که نوشته بود به سپاه مهمات ندهید. حتی یک روز که آقای ظهیرنژاد آمد و نوشت که به سپاه مهمات بدهید، فردای همان روز یک نامه به آن ضمیمه شد که به سپاه مهمات ندهید. » (۷)

در جایی شهید علی اکبر قربان شیرودی پس از نخستین روز جنگ رسمی با کفار عراق، اواخر شب در جلسه مشورتی محرمانه ای که با چند برادر روحانی، سپاه و بسیج تشکیل داد از آنان تقاضا کرد چون خودش نمی تواند میدان نبرد را خالی بگذارد، اگر آنها نیز صلاح می دانند نماینده ای به تهران بفرستند تا کارشکنی های بنی صدر و بی تفاوتی های بعضی فرماندهان را در مرحله اول به عرض امام خمینی (ره) برسانند و اگر مقدور نشد با سایر روحانیون مورد اعتماد تماس بگیرند. (۸)

گزارش های حساس و مداوم مسئولین و فرماندهان نظامی، اعم از سپاه و ارتش و گزارش های مردمی نشان از همراهی بنی صدر با منافقین و ضد انقلاب که از آمریکا و اسرائیل هدایت و یاری می شد و شکست همة عملیات هایی که بنی صدر خائن فرماندهی کل قوا را بر عهده داشت و دستورات لازم را در عدم همراهی با سپاه و بسیج و نیروهای مردمی که به کمک شتافته بودند تا جلوی تجاوز صدام و رژیم بعث عراق را بگیرند، در حالی که بنی صدر باعث سقوط خرمشهر، محاصره شدن آبادان، سقوط پادگان ها و مقرهای نظامی و همکاری با نیروهای عراق و انتقال نقشه های جنگی و مکان های حساس نظامی و غیر نظامی و دادن اطلاعات محرمانه نیروهای ایرانی به نیروهای بعث عراق و سقوط بخش های مهم و مناطق حساس از خاک ایران توسط عراقی ها و تلاش در جهت تضعیف سپاه و ایجاد اختلاف بین سپاه و ارتش و جلوگیری قاطع و در عین حال نامردانه از حضور نیروهای مردمی در جبهه ها و ایجاد جو التهاب سیاسی و اجتماعی و نظامی و غیره. جمع بندی مسائل این چنینی که فقط قسمتی از خیانت های بنی صدر به عنوان رئیس جمهور و فرمانده کل قوا می باشد، باعث شد حضرت امام (ره) ایشان را از فرماندهی کل قوا عزل نمایند.

متن حکم برکناری بنی صدر از فرماندهی کل نیروهای مسلح که در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۶۰ توسط بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) صادر شد، چنین است:

 «بسم الله الرحمن الرحیم. ستاد فرماندهی مشترک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران! آقای ابوالحسن بنی صدر از فرماندهی نیروهای مسلح برکنار شده اند. روح الله الموسوی الخمینی» (۹)

ده روز پس از برکناری بنی صدر از فرماندهی کل نیروهای مسلح توسط حضرت امام (ره) مجلس شورای اسلامی هم در جلسه ای مهم و تاریخی در ۳۱ خردادماه ۱۳۶۰ و با حضور ۱۹۰ نفر با ۱۷۷ رأی موافق و ۱ رأی مخالف و ۱۲ رأی ممتنع به بی کفایتی ریاست جمهوری بنی صدر رأی داد و او را عزل نمود. روز بعد حضرت امام خمینی (ره) هم بنی صدر را از ریاست جمهوری عزل نمود. متن حکم معظم له چنین است: «بسم الله الرحمن الرحیم. پس از رأی اکثریت نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی مبنی بر این که آقای ابوالحسن بنی صدر برای ریاست جمهوری اسلامی ایران کفایت سیاسی ندارد، ایشان را از ریاست جمهوری اسلامی ایران عزل نمودم. اول تیر ماه ۶۰ روح الله الموسوی الخمینی» (۱۰)

حضرت امام خمینی (ره) در انتخابات پنج بهمن ۱۳۵۸ به بنی صدر رأی نداد، ولی به احترام رأی مردم، حکم ریاست جمهوری او را ده روز بعد ۱۵/۱۱/۱۳۵۸ قانوناً تنفیذ فرمودند و در آن مراسم به بنی صدر تذکر داده و نصیحتشان کردند که قبل از ریاست جمهوری و بعد از ریاست جمهوری در اخلاق روحی شان تفاوتی نباشد. فرزند حضرت امام خمینی (ره) مرحوم حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی (ره) هم این موضوع را تأیید کردند. قسمتی از نامة حضرت امام خمینی (ره) که به موضوع این نوشتار برمی گردد، چنین است: «. . . والله قسم، من رأی به ریاست جمهوری بنی صدر ندادم و در تمام موارد نظر دوستان را پذیرفتم. » (۱۱)

فرزند حضرت امام خمینی (ره) در خصوص سرعت بخشی به اعلام عزل بنی صدر می گوید: «دربارة عزل بنی صدر از فرماندهی کل قوا که متن را امام قبول کرد و امضا نمود، یکی دو ساعتی طول کشید. امام فرمودند: چرا معطل کردید؟ فوراً بدهید رادیو و نگذارید برای صبح. امام فرمودند: فرماندهان ارتش را بخواهید. شبانه تلفن کردم و همه را پیدا کردم. آن ها صبح زود آمدند و امام برای آنها صحبت کردند و گفتند: بروید سراغ کارهایتان و بدانید که هیچ قضیه ای اتفاق نیفتاده است. بعد بنی صدر خواست خدمت امام برسد، امام راهش ندادند. . . این را باید بدانیم که اگر بنی صدر روزی زورش می رسید، جلو امام می ایستاد و از این هم بدتر می کرد. . . حرکاتی که او می کرد، حرکاتی بود صد در صد به نفع آمریکا و استعمار جهانی. . . من بارها خدمت امام عرض می کردم که او می خواهد بین سپاه و ارتش را به هم بزند. او تمام بچه های خوب مذهبی را می کوبد. » (۱۲)

بعد از عزل بنی صدر توسط حضرت امام خمینی (ره) از فرماندهی کل نیروهای مسلح، حضرت آیت الله خامنه ای (رهبر معظم انقلاب اسلامی) که در آن موقع نماینده حضرت امام (ره) در شورای عالی دفاع بودند در خطبه های نماز جمعه ۲۹ خرداد ۱۳۶۰ که تظاهرات مردم نمازگزار علیه بنی صدر به اوج و شدت رسیده بود، درباره خیانت ها و بحران های ایجاد شده توسط بنی صدر و هوادارانش، مطالبی بیان فرمودند که قسمتی از آن می آید:

 «نزدیک به هفت ماه قبل از جنگ، شما فرماندة کل قوا بودید. چرا نیروهای نظامی ما هنگام شروع جنگ نتوانست مقاومت کند؟ حضرت امام شما را در اول اسفند ۵۸ به فرماندهی کل قوا برگزیدند. در اول مهرماه ۵۹، یعنی هفت ماه تمام بعد از فرماندهی کل قوای شما، جنگ شروع شد. در این هفت ماه شما چه کردید؟ چرا ارتش را مرمت نکردید؟ چرا نظامی ها را آموزش ندادید؟ آیا این ها را چه کسی می بایست انجام می داد؟ چرا شما وقتی جنگ شروع شد و خرابی کار شما در هفت ماه گذشته آشکار می شود، تقصیرها را به گردن این و آن می اندازید؟ وقتی از ایشان می پرسند چرا ارتش را سر و سامان نداده اید، می گوید چون کسانی دیگر در ارتش دخالت کرده اند. منظور ایشان دادگاه های انقلاب در ارتش است. چون افراد متهم به کودتا را دستگیر کرده بودند. آقای بنی صدر توقع داشتند در ارتش، علیه جمهوری اسلامی کودتا بشود و کودتاچیان آزاد گردند و دستگیر نشوند. (۱۳)

فرماندهان نظامی هم از ضعف و خیانت بنی صدر سخن ها و درد دل ها دارند که با حذف بنی صدر از فرماندهی، این چنین بیان می کنند:

سرلشگر محسن رضائی که در آن دوران مسئول اطلاعات سپاه و سپس از طرف حضرت امام خمینی (ره) فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شدند، بیان داشتند:

 «تلاش برای آزادسازی مناطق اشغالی در دو مقطع انجام گرفت: در مقطع اول، عملیات هایی به فرماندهی بنی صدر و با اتکا به نیروهای کلاسیک انجام گرفت که ناموفق بود و نتایج نامطلوبی در پی داشت. در مقطع دوم و پس از حذف بنی صدر، با هماهنگی ارتش، سپاه و حضور نیروهای انقلابی و مردمی، تحول در صحنه جنگ به وقوع پیوست که موجب شکست نیروهای دشمن شد. » (۱۴)

اسناد همکاری گروهک منافقین و بنی صدر با رژیم بعث عراق منتشر شد که در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران اتفاق افتاد. خبرگزاری فارس در یک گزارش خبری در هشت اوت ۲۰۰۴ میلادی چنین اسنادی را منتشر کرد: «. . . اسناد کشف شده از مرکز آندلس که مربوط به ابوالحسن بنی صدر است، به ارتباط و تماس های وی با رژیم صدام در هنگام تصدی سمت ریاست جمهوری ایران شده است. این تماس ها طی دو نوبت در اردیبهشت و خرداد سال ۱۳۶۰ با واسطه گری برخی سرکردگان گروهک منافقین، بین بنی صدر و رژیم بعث برقرار شده اند. بخش دیگری از این اسناد، مربوط به اطلاعات نظامی و وضعیت نیروهای ایرانی در جبهه های غرب و جنوب است که پس از فرار رئیس جمهور مخلوع ایران، مسعود رجوی، سرکرده گروهک منافقین و سرهنگ بهزاد معزی، خلبان اختصاصی شاه ملعون در ۲۹ جولای ۱۹۸۱ نهم مرداد ۱۳۶۰ به فرانسه، به وسیلة بنی صدر و توسط منافقین به مأمورین سفارت عراق در پاریس تحویل داده شده اند. آخرین بخش از اطلاعات نظامی مهم ایران، پیش از آغاز عملیات بزرگ نیروهای ایرانی در منطقه مرزی فکّه العماره ]نبرد والفجر مقدماتی[ در زمستان ۱۳۶۱ توسط بنی صدر با واسطه گری اعضای گروهک منافقین به منابع اطلاعاتی سفارت رژیم عراق در کشور بلغارستان تحویل داده شد. اسناد مالی و رسیدهای بانکی موجود در مرکز آندلس استخبارات بغداد نشان می دهد رئیس جمهور مخلوع ایران، در قبال ارائه این اطلاعات، طی شش نوبت و از طریق بانک های شهر موناکوی فرانسه، از رژیم بعث عراق پول دریافت کرده است. » (۱۵)

اوضاع جبهه و عملکرد خیانت آمیز بنی صدر ضربة بزرگ و غم انگیزی برای رزمندگان اسلام بود، اما بعد از برکناری بنی صدر وضعیت جبهه ها خوب پیش رفت. شهید باهنر، نخست وزیر دولت مکتبی شهید رجائی، وضعیت جبهه ها را بعد از فرار بنی صدر این گونه شرح می دهد: «ما از همان آغاز برکناری بنی صدر آثار مثبت اش را دیدیم و احساس کردیم که جبهه ها فعال تر شده، آن روحیة سلحشوری اسلامی که همراه با نوعی صداقت و خلوص و شهادت طلبی و ایثار است، سایه افکنده. چون جو سیاست کاری و فرصت طلبی و سوء بهره برداری از فداکاری برادران ایثارگرمان که توسط بنی صدر انجام می شد از بین رفت. » (۱۶)

بنی صدر به حضرت امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی، به شهدای والامقام، به مردم، کشور ایران، سپاه، ارتش، حزب جمهوری اسلامی که در رأس آن حضرت آیت الله خامنه ای و شهید مظلوم بهشتی عزیز، بسیج و نیروهای مردمی و دفاع مقدس خیانت کرد و به دامان استعمار از خدا بی خبران رفت. ائتلاف بنی صدر و منافقین به دستور آمریکا، خیانت بنی صدر، دادن اطلاعات سری و مهم به رژیم بعث عراق، حمایت نهضت آزادی و ملی گراها و منافقین و آمریکا و ضد انقلاب تا آخرین لحظات عمر سیاسی و حضور وی در ایران از بنی صدر، عامل سقوط بخش اعظم خاک ایران توسط عراق، عامل سازمان جاسوسی سیا (آمریکا) ترور مسئولین رده بالای خط امام، عامل به شهادت رساندن شهید علم الهدی و همرزمان عزیزش و دیگر رزمندگان اسلام و. . .

سرانجام ابوالحسن بنی صدر که در ظاهر و باطن متفاوت بود و پس از عزل از همة ریاست ها و فرماندهی، در کشور مخفی شد و در تاریخ ۶/۵/۱۳۶۰ به همراه مسعود رجوی، سرکرده منافقین و به کمک منافقین و به وسیله یک وانت بار و با آرایش و لباس (چادر) زنانه به فرودگاه بین المللی مهرآباد رفته بودند، شبانه با هواپیمای بوئینگ ۷۰۷ نظامی و به کمک سرهنگ بهزاد معزی، خلبان مخصوص شاه که حکم هواپیمای ربوده شده و غیرمجاز داشت و در حالی که هواپیماهای شکاری نیروی هوائی ایران در تعقیبشان بودند از مرز ایران خارج شده و در فرودگاه نظامی ارو (در حومه پاریس فرانسه) به زمین نشست و در آن جا تقاضای پناهندگی از دولت فرانسه را نمود. ضمن این که صدام هم به بنی صدر پیشنهاد پناهندگی سیاسی داد و بر پذیرش وی توسط دولت بعث عراق تأکید و اعلام آمادگی کرد. بنی صدر با ذلت و ترس از ایران فرار کرد و پستی و دشمنی خود را با عملکردهای توطئه آمیز، این چنین به اثبات رساند؛ ایران نیوز یکشنبه ۱۸ مرداد ۱۳۶۰ بنی صدر: «ساقط کردن خمینی تنها از من برمی آید. »

 

پی نوشت ها

۱. چگونگی انتخاب اولین نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران و مکاتبات رجائی با بنی صدر (چاپ دوم دی ماه ۱۳۶۰ روابط عمومی نخست وزیری).

۲. شنود اشباح: نویسنده رضا گلپور، به نقل از هفته نامة فرانسوی (لوپوئن، ۱۵/۲/۱۹۸۲) ، چاپ پاییز ۱۳۸۱.

۳. بن بست غرور: تألیف فاطمه حیدریان، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تابستان ۱۳۸۲.

۴. حضرت امام جعفر صادق علیه السلام (اصول کافی) ، حدیث بیداری، نویسنده حمید انصاری، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) ، سال ۱۳۷۵.

۵. نیمه پنهان، ج ۱۰، ناگفته هایی مستند از عملکرد بیست ساله روشنفکران (انقلاب و روشنفکران) دفتر پژوهش های مؤسسه کیهان، بهمن ۱۳۸۱، دهم.

۶. مجله پاسدار انقلاب، شهریور ماه ۱۳۶۰، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ش ۱۶.

۷. پیام انقلاب، شماره ۳۸ ۱۷ مرداد ۱۳۶۰، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.

۸. پرواز به عرش اعلی، شرح مستند زندگی پرثمر و سراسر حماسه و مبارزه سروان خلبان هوانیروز شهید علی اکبر شیرودی (جهاد دانشگاهی دانشگاه مازندران، ۱۳۶۱).

۹ و ۱۰. کتاب خاطره ها، ج اول، تألیف محمد محمدی ری شهری، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ دوم، زمستان ۱۳۸۳.

۱۱. صحیفه امام، ج ۲۱، چاپ اول پاییز، ۱۳۷۸، مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی (ره).

۱۲. مجموعه آثار یادگار امام حجت الاسلام والمسلمین حاج سید احمد خمینی (ج ۱، تابستان ۱۳۷۵) موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی (ره) ، مصاحبه اختصاصی با روزنامه اطلاعات، ۹/۲/۱۳۶۱.

۱۳. حماسه مقاومت، ج ۳ و حماسه حضور، علی شیخیان، سال ۱۳۷۹ نقش رهبری در دفاع مقدس.

۱۴. محسن رضائی، درس های تجزیه و تحلیل جنگ ایران و عراق، دانشکده فرماندهی و ستاد سپاه، دوره عالی جنگ، ۱۹/۵/۱۳۷۴، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه کتاب جنگ؛ بازیابی ثبات، ج دوم، چاپ دوم زمستان ۱۳۸۰.

۱۵. مجله پاسدار اسلام، شهریور ماه ۱۳۶۰ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قم، ش ۱۶.

۱۶. ضمناً سند افشای همکاری گسترده منافقین و بنی صدر با رژیم جنایتکار صدام که از استخبارات عراق کشف شده در روزنامه جمهوری اسلامی ۲۸ تیر ۱۳۸۳ موجود بوده و به چاپ رسیده است.

دو مورد مهم تضاد و اختلاف وی با روحانیون در جلسه مجلس خبرگان قانون اساسی، چشمگیر و قابل توجه بود: اولین اختلاف دربارة اصل پنجم قانون اساسی بود که مربوط به اصل ولایت فقیه می شد و رهبر را در رأس هرم قدرت حکومت قرار می داد و اختیارات گسترده ای را به او محول می کرد. مورد دیگر اصل ۱۱۵ قانون اساسی بود که به شرایط عمومی و اختصاصی رئیس جمهور مربوط می شد و. . . بنی صدر خواستار تصویب قوانینی بود که اختیارات گسترده ای برای رئیس جمهوری قائل باشد.

شعارهای او قبل و بعد از انتخاب شدن تفاوت پیدا کرد. چرا که در جلب آرای مردم و فریب آنها و حتی عده ای از شخصیت ها و بعضی از گروه ها تمام توان خود را به کار برد. بنی صدر کمک به آمریکا را هم فراموش نکرد، بلکه خدمت بزرگی به آمریکای انجام داد؛ او دستور بمباران هلی کوپترهای سالم به جا مانده در طبس که با اقرار رادیو آمریکا، حاوی اسناد با ارزش بود را صادر کرد.

شهید کاظمی که زمانی فرمانده سپاه و فرماندار پاوه بود، می گوید: «از لحاظ مهمات جنگی، در زمانی که بنی صدر فرماندهی کل قوا را بر عهده داشت، مشکلات ما بسیار زیاد بود. من خودم نامة آقای بنی صدر را دیدم که نوشته بود به سپاه مهمات ندهید. حتی یک روز که آقای ظهیرنژاد آمد و نوشت که به سپاه مهمات بدهید، فردای همان روز یک نامه به آن ضمیمه شد که به سپاه مهمات ندهید. »

آخرین بخش از اطلاعات نظامی مهم ایران، پیش از آغاز عملیات بزرگ نیروهای ایرانی در منطقه مرزی فکّه العماره ]نبرد والفجر مقدماتی[ در زمستان ۱۳۶۱ توسط بنی صدر با واسطه گری اعضای گروهک منافقین به منابع اطلاعاتی سفارت رژیم عراق در کشور بلغارستان تحویل داده شد. اسناد مالی و رسیدهای بانکی موجود در مرکز آندلس استخبارات بغداد نشان می دهد رئیس جمهور مخلوع ایران، در قبال ارائه این اطلاعات، طی شش نوبت و از طریق بانک های شهر موناکوی فرانسه، از رژیم بعث عراق پول دریافت کرده است. »