-
۲۲۶
🔶حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) از دانشمندان شیعه و از راویان حدیث ائمّه معصومین(ع) و از چهره های بارز و محبوب و مورد اعتماد ، نزد اهل بیت عصمت (ع) و پیروان آنان بود و در مسایل دین، آگاه و به معارف مذهبی و احکام قرآن، شناخت و معرفتی وافر داشت. ستایشهایی که ائمّه معصومین علیهم السّلام از وی به عمل آورده اند، نشان دهنده شخصیّت علمی و مورد اعتماد اوست.
🔴زمینه های مهاجرت حضرت عبدالعظیم (ع) از مدینه به ری و سکونت در غربت را باید در اوضاع سیاسی و اجتماعی آن عصر جستجو کرد. دیدار حضرت عبدالعظیم (ع) در سامرا با حضرت امام هادی (ع) به خلیفه گزارش داده شد و دستور تعقیب و دستگیری وی صادر گشت، او نیز برای مصون ماندن از خطر، خود را از چشم مأموران پنهان می کرد و در شهرهای مختلف به صورت ناشناس رفت و آمد.
می کرد و شهر به شهر می گشت تا به ری رسید. از همان سالها ری یکی از مراکز مهمّ سکونت مسلمانان شد و اعتبار و موقعیّت خاصّی پیدا کرد . در ری ، هم اهل سنّت و هم از پیروان اهل بیت(ع) زندگی می کردند و قسمت جنوبی و جنوب غربی شهر ری ، بیشتر محلّ سکونت شیعیان بود .
🔵حضرت عبدالعظیم (ع)میان شیعیان شهرری بسیار ارجمند بود و پاسخگویی به مسایل شرعی و حلّ مشکلات مذهبی آنان را برعهده داشت. روزهای پایانی عمر پربرکت حضرت عبدالعظیم (ع) با بیماری او همراه بود، خبر درگذشت این نواده رسول اکرم(ص) دهان به دهان گشت و مردم با خبر شدند و جامه های سیاه پوشیدند و پیکر مطهّر او را غسل دادند، به نقل برخی مورّخان در هنگام غسل، در جیب پیراهن او کاغذی یافتند که نام و نسب خود را در آن نوشته بود.
🔷( معروف و مشهور بین علما این است که آن حضرت، در ری بیمار شد و در اثر بیماری رحلت کرد و برخی را عقیده بر این است که آن حضرت را عوامل معتز بالله به شهادت رسانده اند.)
📚 (التذکره العطیه، ص 217 ،
📚 زندگانی حضرت عبدالعظیم، محمد رازی، ص 96 )