کشف حجاب در ایران
کشف
حجاب در ایران زمانی اتفاق افتاد که رضا شاه قانونی را در ۱۷ دی ۱۳۱۴ به
تاریخ ایران تصویب کرد که بموجب آن ، زنان و دختران ایرانی از استفاده از
چادر، روبنده و روسری منع شدند.
روز ۱۷ دی ملکه پهلوی و دخترانش در راه پیوستن به رضا شاه در دانشسرای دختران
نخستین
نشانههای کشف حجاب را میتوان در سخنرانی بدون روبنده طاهره قرةالعین و
همچنین در دربار ناصرالدین شاه قاجار و در محافل روشنفکری یافت. همچنین
فعالان جنبش زنان ایران در دوره مشروطه و ابتدای حکومت رضاشاه بحثهایی در
نقد حجاب گشودند. ولی رسمیت پیدا کردن و اجباری شدن چند سالهٔ آن به دوره
حکومت رضا شاه باز میگردد.
قاجار
طاهره
قرةالعین در سال ۱۲۶۴ هجری قمری در واقعه بدشت سخنرانی کرد و با حاضر شدن
بدون نقاب روبنده حاضران را شگفتزده کرد. او همچنین جدائی دین بابی از دین
اسلام و نسخ احکام و سنن قدیم را اعلام کرد.
در
دربار قاجار، مسافرتهای شاه به اروپا و مشاهداتش از وضعیت پوشش زنان
اروپایی در دربار تأثیر به سزایی داشت. به تدریج موضوع «کشف حجاب» در قالب
تجدد خواهی به محافل روشنفکری و اشعار شعرا نفوذ کرد و درمطبوعات منعکس شد.